Weer eens - sinds heel lang - met de trein

Het is al lang geleden dat ik met de trein reisde. Maar nu gingen we met zijn allen naar Utrecht als voorbereiding op de studie van mijn dochter.

Dat liep prima. De kaartjes waren als e-ticket via internet te krijgen. OK, de website was niet echt helder, maar goed.

De stations waren een stuk moderner. Maar het rijdend materieel viel me goed tegen. Oud en wat een lawaai! Absoluut niet van deze tijd. Het was een warme dag en de ventilatie was net als vroeger. Knudde.

We zaten op de terugweg in de intercity bij de koppeling van twee rijtuigen. Er was geen ander plekje voor ons groepje van vier. De tussendeur stond afschuwelijk te klapperen. Het deed me letterlijk pijn aan de oren.

In- en uitstappen is een verschrikking als je niet goed ter been bent. Voor iemand met grote koffers is het ook al niks. We hebben knielbussen. Is het nou zo moeilijk in al die jaren de instap gelijkvloers te maken? Die treinen worden op bestelling gemaakt en wat betreft de perrons heeft men ook zelf de keuze. In Japan hebben ze het wel voor elkaar. Overal!

Je gaat hier dus nog steeds alleen met de trein als het echt niet anders kan. Niet goed.