Opzij!!

Ik had mijn zoon uit school gehaald met de motorfiets. Op de terugweg is er een heel stuk waar zwaar grondverzet plaatsvindt, de Olof Palmelaan. Daar staan borden 30 km/uur.

Ik reed daar 50 km/hr, want met 30 vraag je daar als motorrijder om ellende. 50 bleek ook te weinig. Een automobilist begon te toeteren en probeerde de neus van zijn auto langs mijn motor te schuiven. Dat had hij dus mis. Ik heb allang geleerd in de harde praktijk van motorrijden dat "opzij" niet aan de orde is. Dan lig je zo in de berm op je bek en die automobilist rijdt door.

Een blik links en rechts leerde me dat even op een geschikte plek die blikterrorist er langs laten er niet inzat. Dus dan maar met beleid het geheime wapen ingezet en de 70 pk van de Yamaha aangesproken. Met zo'n 70 km/uur ging het verder, maar de blikterreur hield niet op. Hij was het hier niet mee eens en toeterde weer.

Een eindje verder kon ik veilig opzij. Die idioot achter me was ik kwijt. Ik en mijn zoon waren veilig. Bij het stoplicht even verderop stond hij nog voor me. Drie grote kruisingen verder en vlak bij mijn huis ging hij links en wij passeerden hem om rechtsaf te slaan. Wat was hij er toch verschrikkelijk niks mee opgeschoten!

Hoe reik je nou een MBO diploma uit?

Je zou zeggen dat een beetje MBO instituut na een paar jaar wel weet hoe ze een diploma-uitreiking moeten organiseren. Vooral een instituut wat zich in dit geval - in mijn ogen overdreven - een academie noemt.

Nou, dat was gisteren bij de diploma-uitreiking mijn vroegere bijles-pupil S. een mooie aanfluiting. De brief met de dag en het tijdstip kwam pas vrijdag. Nu was de dag al wel bekend, maar ik en velen met mij moeten toch vrij nemen op hun werk. Op maandag zorgen dat je woensdagmiddag weg kan heeft zo zijn grenzen.

Om het opgegeven tijdstip van half zes waren we keurig op tijd ter plekke. Je zal maar een file treffen bij zo'n gelegenheid. Na het nodige wachten werd verteld dat de uitreiking om half zeven zou plaatsvinden. Stond in de brief. Nee, meneer had zelf de brief niet gelezen ... Oh!

Na weer een poos wachten kwam de directeur een speech houden. Met uiteenlopende slecht passende hoofddeksels. Het leek meer op een Hans Liberg act. Het boeide de aanwezigen op een goed moment niet meer en het geroezemoes nam toe.

De klucht werd pas echt in volle omvang duidelijk toen we voor de klas van onze S. naar een niet opgeruimd schoollokaal werden gestuurd waar de studenten dan hun diploma zouden krijgen.

Zelfs dat onderdeel liep mis, omdat men bij de betrokken student niet bij machte was zijn diploma snel te vinden in de stapel. Wel een grote aanfluiting waar de studierichting ICT betrof en het sorteren van gegevens een van de sterke punten van ICT toepassingen is.
Geluukig ging men na enige tijd over om dan maar van de stapel diploma's uit te gaan en de student naar voren te roepen.

Het maken van een beetje leuke foto in dat overvolle lokaal was nauwelijks mogelijk.

Erg jammer.

Voor veel jongelui is zoiets een belangrijk moment in hun leven. Of ze beginnen aan een loopbaan, of ze gaan aan een vervolgstudie beginnen op HBO-niveau. Hoe het ook zij, ergens kan je zeggen dat op dit moment "het echt gaat beginnen" in hun leven.

Ook voor de ouders is zoiets een erg sneue kwestie. Het moment heeft ook voor deze mensen een bijzondere waarde. Je zou kunnen zeggen dat ze hun kind vanaf dat moment op eigen benen trots de wereld in zien stappen.

Een onderwijs-instituut - een academie, weet u nog -, die dat niet snapt, valt voor mij van zijn voetstuk. Een doodgewone basisschool doet het stukken beter.

Koffie zonder melk

Afgelopen dinsdag (de 8e) was er iets mis met de koffie-automaat op kantoor. Er zat nergens melk bij. Dat is ook niet meer dan een poedermelk toevoeging. Of de melkpoeder was op of er was iets mis met de machinerie.

Na even nadenken besloot ik dat maar te melden bij het op de automaat aangeven telefoonnummer onder opgave van het op de automaat in koeieletters aangegeven nummer.

Wat schetst mijn verbazing toen ik na die melding een uitgebreid mailtje kreeg met alle details en de mededeling dat "een medewerker uiterlijk op de 11e met mij contact zou opnemen voor verdere afspraken"

Ik heb geantwoord dat de melding geschrapt kon worden. Geen zin in het maken van afspraken.

Die automaat doet het nu trouwens allang weer goed. En morgen is het de 11e ...

Verkeersborden verkeerd geplaatst

Verkeersborden horen aan de rechterkant van de weg te zijn geplaatst. Maar dat is tegenwoordig niet zo vanzelfsprekend meer. Op de hoek van Sumatra en de Florence Nightingalelaan staat het voorrangsbord links en midden op de laan staat ook een incourante verzameling borden. Het is dan wel een wijk in opbouw, maar deze situatie is al heel lang zo.

Daar aan de Sumatra staan een paar basisscholen en het is dus ook altijd druk.

Bellen onder het rijden?

Hier vlakbij zit een winkelcentrum. Dat moet natuurlijk bevoorraad worden. De grootste supermarkt zit nogal in een raar hoekje wat het laad-en losgebeuren aangaat. Dus steken de vrachtwagenchauffeurs hun truck met oplegger achteruit de bocht om en rijden dan over een grote afstand achteruit.

Dat gaat eigenlijk altijd verbazingwekkend goed, want daarmee wordt de volledige toegang tot de parkeerplaatsen voor gewone auto's tijdelijk geblokkeerd.

Laatst stond ik te wachten op zo'n truck met oplegger tot het me opviel dat de chauffeur onder het behoorlijk ingewikkelde gemanoevreer ook nog een levendig telefoongesprek zat te voeren. Terwijl de truck soms bijna dwars onder de oplegger stond ging hij gewoon door met dat gesprek.

Hoezo verboden te bellen onder het rijden?

Goede Vrijdag 2008

Het was vrijdag de veertiende maart en zelfs een bijgelovige ongelovige Thomas zou geen ellende hoeven te verwachten.

Maar het tegendeel bleek waar. Een goede kennis van me en haar zoon moesten met de trein op reis. Nou heeft zoonlief als student een OV jaarkaart. Maar daar mag je op een officiele feestdag niet mee reizen. Dus kochten ze gewoon kaartjes. Overigens heet zoonlief ook niet Thomas, maar dat terzijde.

Zoals inmiddels uitgebreid in het nieuws is geweest besloot men midden op deze dag plotsklaps dat de studenten wel op deze dag met hun OV jaarkaart mochten reizen. Er waren namelijk nogal wat onderwijsinstituten wél open en ja, daar is die kaart dus vooral voor.

Halverwege de reis hoordde ons tweetal het op zich goede nieuws via de stationsomroeper op Utrecht Centraal.

Op de terugweg in een bomvolle trein kwam een conductrice langs. Tot de stomme verbazing van onze reizigers, die inmiddels wisten dat ze teveel betaald hadden, nam de conductrice zonder enige vorm van uitleg en discussie de kaartjes in en liep verder. Uiteindelijk werd er zelfs de Spoorwegpolitie bijgeroepen, die ook niets verkeerds aan de kaartjes kon vinden. De blijkbaar wel erg heetgebakerde conductrice gaf uiteindelijk de kaartjes terug. Maar eerst schreef ze er "Geen recht op restitutie" op.