Het was vrijdag de veertiende maart en zelfs een bijgelovige ongelovige Thomas zou geen ellende hoeven te verwachten.
Maar het tegendeel bleek waar. Een goede kennis van me en haar zoon moesten met de trein op reis. Nou heeft zoonlief als student een OV jaarkaart. Maar daar mag je op een officiele feestdag niet mee reizen. Dus kochten ze gewoon kaartjes. Overigens heet zoonlief ook niet Thomas, maar dat terzijde.
Zoals inmiddels uitgebreid in het nieuws is geweest besloot men midden op deze dag plotsklaps dat de studenten wel op deze dag met hun OV jaarkaart mochten reizen. Er waren namelijk nogal wat onderwijsinstituten wél open en ja, daar is die kaart dus vooral voor.
Halverwege de reis hoordde ons tweetal het op zich goede nieuws via de stationsomroeper op Utrecht Centraal.
Op de terugweg in een bomvolle trein kwam een conductrice langs. Tot de stomme verbazing van onze reizigers, die inmiddels wisten dat ze teveel betaald hadden, nam de conductrice zonder enige vorm van uitleg en discussie de kaartjes in en liep verder. Uiteindelijk werd er zelfs de Spoorwegpolitie bijgeroepen, die ook niets verkeerds aan de kaartjes kon vinden. De blijkbaar wel erg heetgebakerde conductrice gaf uiteindelijk de kaartjes terug. Maar eerst schreef ze er "Geen recht op restitutie" op.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten